Onvoorwaardelijke liefde…. Bij bijna elke “brus”, broer van zus van iemand met een beperking, die ik tot nu toe gesproken heb hoorde ik dit wel terug. Elkaar begrijpen zonder ook maar een woord te hoeven delen. Zo’n sterke band met elkaar hebben, dat zoveel meer is dan je onder woorden brengen. Een brus ben je niet voor even, maar voor de rest van je leven!
Tien jaar verschil, zit tussen mijn broer Bryan en mij. Hij is tien jaar ouder dan dat ik ben. “Is” zeg ik, want ondanks dat hij in 2011 is overleden voel ik hem nog elke dag bij mij. Onze band is mega sterk. Hij is lang niet alleen mijn broer! Hij is mijn steun en toeverlaat, degene waar ik heen ging als ik advies nodig had, maar ook degene die met een lolletje mij weer vrolijk kon krijgen als ik iets zelfs niet zag zitten. Ondanks zijn handicap, de ziekte van Duchenne, hij elke dag zo positief. Dankzij hem heb ik geleerd altijd te kijken naar de mogelijkheden in plaats van naar onmogelijkheden.
Natuurlijk was het niet altijd makkelijk om op te groeien als brus. Want ondanks dat ik heel veel van Bryan houd, was ik ook gewoon Charissa. Met die twee verschillende rollen heb ik regelmatig in de knoop gezeten.
Afgelopen zondag (12 september 2021) heb ik mijn training tot brussupporter afgerond. Door deze training merk ik dat ik eigenlijk veel meer karaktereigenschappen bezit door mijn brusverleden. Het heeft dus veel meer effect op mij als persoon gehad, dan dat ik had gedacht. Tot op de dag van vandaag merk ik dat ik vanuit mijn brussenrol naar situaties kijk en op een manier.
In de training hebben we gesprekken gevoerd met brussen. De herkenning die je krijgt door het praten met andere brussen was waardevol. Het is fijn om merken dat, hoe verschillend een thuissituatie ook is, er heel veel overeenkomsten tussen brussen.
De training verzorgde er ook voor dat ik een gesprek met mijn zus Nathalie had over hoe zij het zijn van een brus ervaren heeft. Zij is immers drie jaar ouder dan mijn broer. Ondanks dat waren er een hele hoop overeenkomsten in hoe de rol voor ons beiden was. Het was heel mooi om hier eens samen over te praten!
Ook in mijn werk als begeleidster zie ik vaak brussen in gezinnen. Wat ik heel mooi vind, is dat de brussen die weten van mijn achtergrond toch snel zelfs een praatje met mij komen maken. Ik vind het dan ook heel mooi om mijn ervaringen als brus te kunnen delen. Maar ook om net zelfs dat luisterende oor te zijn of om net zelfs dat beetje extra aandacht te kunnen geven.
Want ondanks dat je onvoorwaardelijk van je broer of zus houdt, kan het soms ook gewoon even heel *** zijn! En hoe fijn is het dan als je zelfs bij een andere brus terecht kan, die weet hoe dat voelt! Dit hoop ik voor andere brussen te kunnen betekenen!
Zou jij graag eens in gesprek willen met een brussupporter? Twijfel niet en Meld je hier aan!
~ Charissa
Submit your review | |
